Dit artikel verscheen oorspronkelijk op VeloNews.com
We zullen niet liegen. De recente beslissing van Team Ineos Grenadiers om Chris Froome en Geraint Thomas in de Tour de France van 2020 op de bank te zetten, zorgde voor een curveball bij de jaarlijkse herziening van het klassement van de topatleten van de wedstrijd. Hiermee gooide het VeloNews team de eerste deelnemerslijst in de vuilnisbak en begon opnieuw.
Na een analyse van de recente prestaties van elke renner, hun afdaling uit de Grand Tour en hun intenties voor de Tour de France 2020, vindt je hier de lijst van de 10 beste deelnemers die de gele trui zullen winnen.
Julian Alaphilippe, Deceuninck–Quick-Step
Photo: A.S.O./ Alex Broadway
We weten het, we weten het - Julian Alaphilippe gaat niet voor de overwinning in de Tour de France, maar voor etappe-overwinningen. Waarom staat hij dan op onze lijst? In 2019 kwam Alaphilippe naar de race en vertelde ons een soortgelijk verhaal, en kijk wat er gebeurde. Vorig jaar verpestte Alaphilippe het feestje voor Team Ineos bijna toen hij in de gele trui reed en weigerde op te geven omdat hij de gele trui voor maar liefst 14 etappes hield. Pas tegen het einde van de wedstrijd verloor hij de grootste beklimmingen en nam een 5e plaats in de algemene klasse in. Dit resultaat wees op een mogelijke run op de gele trui in 2020, die Alaphilippe in het begin van het seizoen 2020 neerschoot.Zijn tournee stond in het teken van etappe-overwinningen en de voorbereiding op de Olympische Spelen van 2020 in Tokio. Sinds Tokyo werd geannuleerd als gevolg van de COVID 19 pandemie, zegt Alaphilippe nog steeds dat hij op jacht is naar podiumoverwinningen. Toch willen we hem op onze lijst hebben.De route van dit jaar met zijn steile beklimmingen en chaotische finales lijkt te zijn gemaakt voor de sterke punten van Alaphilippe. Het is een veel vriendelijker route voor hem dan de 2019-editie. Zelf als Alaphilippe inderdaad achter etappe-overwinningen aanzit, is er nog steeds een kans dat hij kan worden ingehaald in een mid-race wedstrijd waar hij zou kunnen worden uitgevoerd een race in het geel. Dit is een kleine kans, maar met een spannende racer als Alaphilippe zijn alle weddenschappen ongeldig.
Miguel Ángel López, Team Astana
Photo: ©PHOTOGOMEZSPORT2019
López, een late toevoeging aan onze lijst, werd slechts enkele weken geleden bekend als de man van Astana voor de Tour de France. Op papier past deze route bij de explosieve klimstijl van López. Het ontbreken van vlakke enkele tijdritkilometers betekent dat López's grootste zwakte hem niet al te veel tijd zal kosten. De etappes in de Pyreneeën in het bijzonder zouden de plaats kunnen zijn waar López zal aanvallen om tijd te winnen tegen zijn rivalen. Na een langzame start van het seizoen eindigde López in het recente Critérium du Dauphiné een bewonderenswaardige vijfde plaats op een bergachtig parcours dat bij zijn stijl paste. Het Astana-team heeft veel ervaring met de Izagirre broers Ion en Gorka, Omar Fraile en het tijdloze wonder Luis León Sánchez.
Mikel Landa, Bahrain-McLaren
Photo: A.S.O./ Alex Broadway
Landa stond oorspronkelijk net buiten onze top 10, maar de afwezigheid van Froome en Thomas opende de deur voor hem om de lijst met topkandidaten naar beneden te schuiven. En waarom niet Landa? Hoewel hij nooit heeft bewezen in staat te zijn om een grote tour te winnen, heeft Landa bewezen een capabele top 10 finalist te zijn. Hij rijdt vaak een conservatieve race en volgt de motoren goed genoeg om op de voorpagina van de laatste GC te staan. En Landa zal alle kracht van het Bahrein-McLaren team gebruiken voor zijn run op het GC, inclusief zijn klimland collega Wout Poels. Het is al eeuwen geleden dat Landa aanviel voor het laatste podium in de Giro d'Italia 2015. Als de oude Landa verschijnt, zou hij een naam kunnen zijn voor de top vijf.
Daniel Martinez, EF Pro Cycling
Photo: A.S.O./ Alex Broadway
Martínez stond niet op onze oorspronkelijke lijst, maar zijn dramatische overwinning in het Critérium du Dauphiné zette hem in de schijnwerpers. De grotere vraag voor ons was of we Martínez of zijn teamgenoten Rigoberto Urán of Sergio Higuita moesten opnemen. Urán eindigde natuurlijk als tweede in deze race, maar de populaire Colombiaan lijkt nog steeds te herstellen van zijn catastrofale blessure op de Vuelta a España van 2019. Higuita heeft het explosieve klimvermogen om hoofden te draaien in de Tour van dit jaar, maar hij heeft nog nooit in een grote tour voor het GC gereden. Martínez liet in de Dauphiné zien dat hij een rustige en serene race kan rijden en op het juiste moment kan aanvallen om te profiteren van de situatie. Dat zou een grote overwinning kunnen zijn in deze onvoorspelbare Tour de France.
Tadej Pogačar, VAE-Team Emirates
Photo: PHOTOGOMEZSPORT / Luis Angel Gomez
Een van de jongste renners in het peloton is ook een van de spannendste. Net 21 jaar oud bevestigde Pogačar zijn plaats als bedreiging voor de Grand Tour toen hij na drie etappe-overwinningen in de Vuelta a España de derde plaats in de wacht sleepte. Hoewel het hem aan kracht ontbrak in de jongste Dauphiné, reed hij toch een slimme race om de tweede plaats in het algemeen klassement te behalen.
Pogacar mag dan wel een paar watt achter Egan Bernal en Primož Roglič zitten op de langste beklimmingen, maar hij is een van de slimste en meest gedurfde ruiters in het veld. Al zijn drie etappe-overwinningen in de Vuelta kwamen nadat hij op het perfecte moment uit het vermoeide veld was geaccelereerd. Is hij te jong om de Tour van dit jaar te winnen? Misschien, maar hij is zeker niet te jong om de top 10 uit te dagen. En het is onze inschatting dat Pogačar zich dit jaar bij de elitegroep zal binnenstormen, ook al is hij nog zo jong.
Tom Dumoulin, Jumbo-Visma
Photo: A.S.O./ Alex Broadway
Het is gemakkelijk om Tom Dumoulin te overzien, want de Nederlander heeft sinds zijn tweede plaats in de Tour de France van 2018 achter Geraint Thomas geen noemenswaardig Grand Tour-resultaat behaald. Dumoulin verloor het hele seizoen 2019 door een hardnekkige knieblessure, en het gebrek aan raceprestaties in zijn benen doet vragen rijzen over zijn algemene vorm en wedstrijdkundig inzicht.
De fysieke kracht van Dumoulin - als hij 100 procent bereikt - maakt hem echter een van de beste Grand Tour-rijders ter wereld. De sterke punten van Dumoulin werden duidelijk in het recente Critérium du Dauphiné. Hij was de top luitenant van Roglič in de bergen, en hij viel de laatste etappe aan om zichzelf te katapulteren naar de zevende plaats overall. Dumoulin heeft dan wel niet de piekversnellingen van pure bergbeklimmers als Bernal en Nairo Quintana, maar zijn topsnelheid maakt hem tot een geduchte klimmer. Als hij in topvorm is, kan Dumoulin de pure klimmers achtervolgen en soms voor de top laten vallen. Dumoulin heeft de geloofsbrieven om hoger op deze lijst te staan, maar op een gegeven moment zal hij waarschijnlijk gevraagd worden zich op te offeren voor Roglič.
Thibaut Pinot, Groupama-FDJ
Photo: A.S.O./ Alex Broadway
Vorig jaar was Pinot de enige renner die Egan Bernal kon inhalen op de langste beklimmingen, en dat deed hij twee keer tijdens de vroege beklimmingen van de wedstrijd in de Pyreneeën. Helaas kon Pinot's lichaam de stress niet weerstaan en verliet hij de Tour vroegtijdig na het verwonden van zijn knie. Als hij in de race was gebleven, had hij dan het algemeen klassement kunnen winnen? We zullen het nooit weten.
Maar het succes heeft Pinot's ambities om de Tour opnieuw te winnen ongetwijfeld versterkt. En de route van dit jaar, met zijn steile klimmen en individuele tijdrit bergop, houdt rekening met de sterke punten van Pinot en elimineert tegelijkertijd zijn zwakke punten. Zijn onlangs behaalde tweede plaats in het Critérium du Dauphiné is een teken van goede vorm - ook al kostte een tactische fout op de laatste dag hem de overwinning. Zou dit het jaar kunnen zijn dat Frankrijk eindelijk zijn winnaar van de Tour de France heeft? Dan wedden we op Pinot.
Nairo Quintana, Arkéa-Samsic
Photo: A.S.O./ Alex Broadway
We wilden meer van Quintana op de Dauphiné zien, en helaas ging de Colombiaan met pensioen voor de laatste etappe met de indicatie van rugpijn. Voor zijn vertrek was Quintana sterk, maar hij kon Roglič of zelfs Pinot niet bijhouden in de laatste gevechten. Het leek erop dat Quintana nog wat meer werk nodig had voor de tour.
Voordat de COVID 19-pandemie het seizoen stopte, was Quintana de meest gevreesde klimmer ter wereld en behaalde hij opmerkelijke topoverwinningen in de Tour de la Provence, de Tour des Alpes Maritimes et du Var en Parijs-Nice. Deze resultaten markeerden een spannend nieuw hoofdstuk in zijn professionele wielergeschiedenis. Na jaren van teleurstelling over de Tour heeft Quintana de sprong gemaakt van het Spaanse Movistar team naar het Franse Arkéa Samsic team voor 2020. Deze verandering lijkt de kleine Colombiaan te hebben verjongd.
De kracht in Quintana's benen kan worden gecompenseerd door het gebrek aan kracht in zijn team. Arkea-Samsic is een UCI pro-continentale ploeg en heeft niet het grote budget en algemene talent van de World Tour-teams. Maar gezien de moeilijke route van dit jaar heeft Quintana zijn teamgenoten misschien gewoon nodig om hem een fles of twee te halen tot aan de voet van de laatste klim en hem dan te zien doen waar hij het beste in is.
Primož Roglič, Jumbo-Visma
Photo: A.S.O./ Alex Broadway
Roglič is de nieuwste renner die een grote tour wint na het winnen van de Vuelta a España 2019 in dominante stijl. De Sloveen kan een extreem snelle individuele tijdrit beklimmen en verbranden, en hij is ook de beste downhill renner in het profpeloton. Hij is één van de twee topruiters in Jumbo-Visma, de vooruitstrevende Nederlandse ploeg die zich sterk maakt voor de onttroning van Ineos Grenadiers. Jumbo-Visma gelooft dat hij zijn man in Roglič heeft gevonden.
Waarom zetten we Roglič niet bovenaan onze lijst met kandidaten? Simpel gezegd is de Vuelta a España gewoonweg niet de Tour de France. Roglič wordt geconfronteerd met wereldwijde druk en een veel sterker deelnemersveld in Frankrijk. Bovendien is Roglič nog steeds herstellende van zijn slechte crash in het Critérium du Dauphiné, die hem op de voorlaatste dag uit de gele trui gooide.
Roglic heeft in het recente verleden zwakke punten laten zien. In de Giro d'Italia 2019 brak hij in de derde week van de wedstrijd lichtelijk af en gleed uit van de voorsprong naar de derde plaats. Hij had ook een tactische fout gemaakt op de 14e etappe en door zijn aarzeling kon Richard Carapaz Rosa in zijn latere overwinning grijpen.
Maar Roglic herstelde zich in de Vuelta, waar hij in een chaotische en ongecontroleerde race stalen zenuwen vertoonde. Toen tijdens een brute etappe met zijwind een verzameling van favorieten op de weg ontsnapte, bleef Roglic koel en liet zijn team de renners methodisch terugtrekken. Het was een show van zelfbeheersing die spreekt voor de grote dingen die in her verschiet liggen.
Egan Bernal, Team Ineos Grenadiers
Photo: A.S.O./ Alex Broadway
Wed niet tegen het eigen huis. We zouden gek zijn om de titelverdediger Egan Bernal niet te kiezen als de topfavoriet in de Tour de France van dit jaar. De baanbouwers hebben een parcours gepland dat moeilijk is op de bergen en gemakkelijk op de individuele tijdritten. Bernal is de meest gevreesde bergbeklimmer ter wereld, en op 23-jarige leeftijd heeft hij nog steeds zijn beste jaren voor zich.
We weten dat Bernal gemiddeld was in de jongste Dauphiné, waar hij op de grootste beklimmingen achter Roglič aanholde en op de laatste dag afzakte vanwege rugklachten. Toch is Bernal, gezien zijn sterke punten en de vaardigheden van het Ineos Grandiers team, nog steeds de topkandidaat in de Tour de France. Team Jumbo-Visma is een waardige uitdager, maar Team Ineos Grandiers is nog steeds de meest ervaren ploeg in het Tour de France peloton.
En tijdens het vertraagde seizoen 2020 was Bernal terug in Colombia, waar hij op grote hoogte trainde op steile klimmen in het Andesgebergte die tot ver in het niets reiken. De terugkeer naar de wedstrijd in augustus brengt veel onbekenden voor het hele professionele peloton met zich mee. Eén ding is zeker: Bernal zal op de steile klimmen sterker zijn dan ooit.
Er zijn nog andere redenen waarom wij geloven dat Bernal zijn titel zal verdedigen. Vorig jaar ontwikkelde hij zich bijna van de ene op de andere dag tot een verfijnde tacticus. Zeker, Bernal was sterk, maar om zijn naam in het geschiedenisboek van de Tour te zetten, moest hij wachten op het juiste moment om aan te vallen. Dat betekende wachten in de Pyreneeën en het Jura gebergte en niet wedden op geel tot de race de hoogste beklimmingen van de Alpen heeft bereikt. Bernal's geduld was een teken van volwassenheid, ver na zijn 23 jaar.
En deze volwassenheid zal op de Tour van dit jaar op de proef worden gesteld. Je kunt erop wedden dat Egan Bernal de sterkste zal zijn.
