Op Velofollies valt veel te beleven. Je kan er op de rollen fietsen, je kan fietsen winnen, je kan naar topless promomeiden staren (daar durfden we geen foto's van nemen) of €15 euro uitgeven aan een middelmatige lunch.
Maar onze man zijn lievelingsactiviteit: Zoeken naar de echte fietsen van de profs. Wij kwamen, zagen en werden jaloers.
Proffietsen op Velofollies 2018
Dit is de Stevens Xenon die in 2018 Wout Van Aert en zijn ploegmakkers bij Vérandas Willems-Crelan door de klassiekers moet halen. De ploeg had vorig jaar een rotjaar en de heisa over hun oude Felt fietsen is u vast niet ontgaan. Schrik niet als Stijn Devolder dit jaar voor de derde keer de Ronde Van Vlaanderen wint.

Geen zilveren of gouden BMC Teammachine voor Greg tijdens Parijs-Roubaix. Voor marketingredenen verplichten de fietsleveranciers hun renners vaak om in de Hel van het Noorden op hun endurance modellen te rijden. De Granfondo deed nochtans dienst, want Greg won Roubaix op deze fiets (zie nummerplaatje en volgende foto).

Slechte verlichting op de BMC-stand en een slapende fotograaf zorgen voor wazige foto's. Maar dit detail wilden we u niet ontnemen. De Dura-Ace crank van GVA hangt nog vol stof van de Helleklassieker. Als u monumenten wint, hoeft u uw fiets ook niet meer schoon te maken.

Weetje om tegen de fietsmakkers mee uit te pakken de volgende keer ze pochen met hun duur materiaal: Dit zijn Shimano 105 remmen op een fiets die verder Dura-Ace Di2 afgemonteerd is. Reden: bredere banden van 30mm kunnen plaatsen om over de kasseien te vliegen.

Colnago en Campagnolo. Match made in heaven. Of in dit geval, match made in De Verenigde Arabische Emiraten.

Het is wachten op een gigantische foto van Thibau Nys. Tot zover moeten we het met vader Sven zijn Boone doen. Een knalgeel pareltje.

Niet te verwarre met Tom Boone.

"Champ Forever" en "It's better to Sven out than to fade away" zijn slechts twee van de ontelbare coole details op Sven Nys zijn one-of-a-kind singlespeed Boone waarin hij vorig jaar voor de leut mee ging koersen in de VS.

"Laaste ronde". Spreken we dit vanaf nu altijd zo uit? Afgesproken.

True story.

Drie truitjes met kleuren die in de C&A in de rekken zouden blijven hangen tot lang na de solden. Maar als koersliefhebber moet uw wielerhart al lichtjes sneller beginnen te slaan als u deze verzameling van Team Sunweb uit 2017 ziet hangen.

Drie renners, drie dikke prijzen, drie Giant TCR's.

Onze fotograaf heeft 20 minuten staan zoeken. Maar blijkbaar heeft Giant de kans om een drol op Tom Dumoulin zijn custom roze Giro d'Italia fiets te schilderen gewoon laten liggen. Soms begrijpen we het simpelweg niet.

Warren Barguil en Michael Matthews waren in de Tour de France goed voor het bergklassement en het puntenklassement. Ze wonnen elk twee etappes en reden op de Giant TCR met een belachelijk grote (en oerstijve) stuurpen die er nogal misplaatst uitziet. Maar wat werkt, dat werkt.

De Celeste kleuren van de Bianchi Oltre passen niet bij onze schoenen. Anders zaten wij ongetwijfeld allemaal al op een kopie van deze uiterst aantrekkelijke aerofiets van Team LottoNL Jumbo.

Gele pioneer powermeter. Spreken is zilver, matchen is goud.

Met sommige e-bikes kan je tot 45km/u rijden. Met deze Bianchi Aquila nog een pak sneller.

Daniel Teklehaimanot had vorig jaar bij Team Dimension Data een custom gekleurde Cervélo S5, omdat hij nationaal kampioen van Eritrea is. Helemaal zwart zegt u? Kijk nog eens.

Subtiliteit kan iets moois zijn.

Eritrea bengelt misschien onderaan het lijstje van de persvrijheidsindex, hun vlag ziet er wel erg leuk uit op de binnenkant van een carbon voorvork. Geven en nemen.

Sagan wereldkampioen, Sagan wereldkampioen, Sagan wereldkampioen. Al 3 jaar lang weet het kleinste kind wie wereldkampioen is. Maar wie is het bij de dames? Juist ja, Chantal Blaak. Dit is haar Specialized Tarmac afgewerkt met Zipp wielen en SRAM eTap. Jawel hoor.

Gouden buitenkabels on point.

De Reacto Disc van Bahrein Merida. Het beste zit hem hier in de afwerking.

Glossy zwarte ketting voor de liefhebbers.

Een Vision Metron geïntegreerd aerostuur. Voor als het echt hard moet gaan.

Ondanks de beste pogingen van de Franse jury, mocht Arnaud Démare niet met deze groene trui en groene Lapierre Aircode SL tot in Parijs rijden. Enerzijds omdat Matthews het groen won, maar anderzijds vooral omdat de Fransman ziek werd en überhaupt nooit in Parijs is geraakt.

De Aircode SL heeft enkele eerder gewaagde vormen, die er eigenlijk best mogen zijn.

De Scott Addict van Simon Yates is een heel klein en licht fietsje, voor een heel kleine en lichte renner. Simon won dit jaar de witte trui van beste jongere in de Ronde van Frankrijk. Zijn tweelingsbroer Adam won dit klassement in 2016 al. Het zit in de familie.

We hebben niets tegen een degelijke woordspeling op zijn tijd.

Marianne Vos kon in 2017 de Europese titel op de weg aan haar onmenselijk palmares toevoegen. Ziehier haar wit-blauwe Ridley Jane.

Helemaal mooi, Marianne.
